دو سه روزی است که در هر محفل و در هر سایت  خبری و روزنامه های چاپ ایرن خبری نوشته شده است مبنی بر فساد اخلاقی معاون دانشجویی دانشگاه زنجان   وبلاگی را خواندم که هر کدام به نظریه خود در این باره نوشته بودند  یکی از مسئول پشتیبانی می کرد یکی دیگر از دانشجو خلاصه هرکسی ایده و عقیده خود را  می نویسد شاید سخت ترین کار نوشتن باشد  حتما می پرسید چرا ؟

اولا  واقعیتها را نوشتن کار هرکس نیست  دوما در نوشتن باید  نویسنده وجدان خود را در نظر داشته باشد  و سوما نویسنده باید در تنهایی به کارهایی که  انجام می دهد خوب فکر کند  پیامبر ما که خود سکان دار عدالت و ابرو داری مردمان بود دیده ها را به چشم ندیده می گرفت پیامبر می دانست در فلان خرابه دختری و پسری به حالت عشق بازی هستند اما زمان ورود با گفتن کلمه یا الله دختر پسر را فراری می دهد تا بیش از این آبروی این دختر و پسر ریخته نشوند اما ماها با نوشتن خبرهایی که نمی دانیم درست هست یا غلط آبروی کسی را  می بریم آیا این کار درست است

امروز جامعه بشری بیش از هر زمان دیگر نیاز دارد تا در کارها و برنامه های خود خوب فکر کند قلم بدست نگیرد وهرچه از زبان جاری شد برروی کاغذ سفید بنگارد باید در مورد درستی و کذب خبر تحقیق کند نباید فردی را اگر چه گنهکار است باعث آبروریزیش شود  باید همه جوانب قضیه را بسنجد و سپس آنچه عقل حکم می کند  به صفحه سفید کاغذ جاری کند

در این باره باید گفت بهترین مکان و بهترین جا برای انجام چنین کاری در خلوت خود انسان است انسان باید در تنهایی به انچه که می خواهد انجام دهد خوب فکر کند باید تنهایی را محلی برای خوب فکر کردن خوب دیدن و خوب قضاوت کردن بداند

بدترین گناه قضاوت نادرست در مورد افراد جامعه است این قضاوت نادرست بمانند قاضی می ماند که به ناحق دستور اعدام فردی را صادر کند  یعنی خریدن آتش جهنم برای خود انسان هرگز نباید شهادت دروغ قضاوت دروغ  وداوری نامنصفانه انجام دهد

خدایا در ان سکوت که همه خوابند تو بیداری وشریک تنهایی من هستی خدایا توراقسمت می دهم به ابروی آقایمان سالار شهدا  هرگز مارا به حال خود وامگذار

امین یارب العالمین